در قرن نوزدهم میلادی، قهوه به محبوبیت رسید و صنعت قهوه رونق گرفت.

اما روش دم آوری و آماده سازی آن بسیار زمان بر بود.

بنابراین برای بهبود روش دم و سرعت بخشیدن به روش تهیه قهوه، روش های سریع دم آوری ابداع شد.

در صدر این ابداعات، دستگاه های اسپرسو بود.

در سال 1884

آنجلو موریوندو (Angelo Moriondo) با استفاده از فناوری ماشین بخار دستگاهی برای بهبود سرعت و کیفیت عصاره گیری قهوه اختراع کرد. ولی اولین ماشین اسپرسو صنعتی توسط لوئیجی بتزرا (Luigi Bezzera) و دیزدرو پاوونی (Desidero Pavoni) با الگوبرداری از طرح موریندو، طرح خود را در سال 1906 در حاشیه نمایشگاهی در میلان ایتالیا رونمایی کردند.

در سال 1920

همزمان با جنگ جهانی اول، پیر آدروئینو (Pier Arduino) طرح دستگاه اسپرسو رویایی خودش را به صنعت قهوه معرفی کرد. دستگاه آدروئینو برای ایجاد فشار جهت دم آوری به نیروی بخار وابسته نبود. وی توانست طرح خود را ثبت اختراع کند ولی نتوانست ایده خود را پیاده سازی کند.

در سال 1947

مارکو سرمونس (Marco Cremonese) در خلال جنگ جهانی دوم طرح اهرم پیستون فشار را ارائه و به نام خودش ثبت کرد ولی هرگز نتوانست دستگاه خود را بسازد. بعد از مدتی آکیل گاجیا (Achille Gaggia) امتیاز طرح وی را خریداری کرد و دستگاه اسپرسو خود را به بازار عرضه نمود. دستگاه گاجیا ۸ الی ۱۰ بار فشار (به جای 1.5 تا 2 بار فشار در دستگاه اسپرسو عمودی) ایجاد می کرد. عصاره گیری قهوه با فشار بیشتر باعث به وجود آمدن کِرِما در سطح قهوه شد که یکی از نشانه های قهوه اسپرسو مدرن است. اما این دستگاه باعث مجروح شدن بسیاری از باریستاها شد چون اهرم آن گاهی رها می شد و به عقب برمی گشت و به صورت و فک باریستا صدمه می زد. این دستگاه با شش گروپ هد (Group Head) هم طراحی شده است که مسلما برای کافه های شلوغ آن زمان مناسب بوده است.

در سال 1961

ارنستو والنته (Ernesto Valente) دستگاهی را تولید کرد که با یک پمپ مکانیکی به جای استفاده از اهرم فشار ۹ بار فشار ایجاد کرد و برای پایداری دما از سیستم مبدل حرارتی استفاده کرد. این تکنولوژی مهمترین پیشرفت در تولید دستگاه اسپرسو بود. (Faema E61)

در سال 1970

گوسیپ بمبی (Giuseppe Bambi) از شرکت لامارزوکو دستگاه GS را تولید کرد. دستگاهی که دارای دو مخزن (Boiler) است. یک مخزن برای بخار و یک مخزن برای آب عصاره گیری؛ که بسیاری از دستگاه های مدرن هنوز براین اساس است. این روش باعث می شود که تعادل و پایداری دمای عصاره گیری بیشتر باشد چون مخزن بخار (steam) و عصاره گیری جدا هستند.

امروز

تاکنون پیشرفت های زیادی در ساخت دستگاه اسپرسو صورت گرفته. دستگاه هایی با بویلر های مجزا برای هر هدگروپ برای تنظیم دمای مناسب عصاره گیری قهوه های مختلف. دستگاه هایی با قابلیت اندازه گیری وزن و انواع اندازه گیری های کامپیوتری و… که هر کدام کمک زیادی به عصاره گیری بهتر و باکیفیت تر اسپرسو کرده اند.

منابع:
www.international.lamarzoccohome.com
www.victoriaarduino.com
www.faema.com